Destiny's Keeper (Silik Baba Dünyayı Fethediyor): İzle!

Anime dünyasında her gün yeni bir manyaklık çıkıyor, eyvallah. Ama bazıları var ki “bu nasıl çalışır lan?” deyip bir bakayım diyorsun ve sonra kendini 3. sezona geçmiş, kös kös izlerken buluyorsun. İşte o dizilerden biri: Destiny’s Keeper, namıdiğer Silik Baba Dünyayı Fethediyor.

İlk başta biraz çekiniyorsun tabii. Hani başrol “baba” olunca, kafada hep klasik Japon disiplini, sert yüzlü, çocuklarına “harakiri yap” diyen bir tip canlanıyor. Ama yok hacı, bu bambaşka.

Peki nedir bu dizi?

Ana karakterimiz Toshio – bizim tabirle “ortalama mahalle babası.” Sessiz sakin, biraz sakar, elinden pek iş gelmez ama kalbi temiz. Yani akşam 8’de haberleri izler, sonra da pijamayla balkonda çekirdek çitler. Ama bir gün gökten zart diye “Kaderin Mührü” adlı gizemli bir obje düşüyor. Ve olaylar sarpa sarıyor...

O andan itibaren Toshio’ya evrenin en büyük sırrı emanet ediliyor: “Kutsal Terlik.” Evet, bildiğimiz ev terliği. Ama bu terlik sadece tokatlamakla kalmıyor, zamanla bükülüyor, evrenler arası geçit açıyor. Adam bir gün alışveriş fişi toplarken, ertesi gün kara delikte uzay meclisiyle müzakere yapıyor.
Düşünsene: Çocuklarına “abur cubur alma” diyen adam, başka gezegenlerin gıda politikasıyla uğraşıyor. ????

Konu neye odaklanıyor?

Aslında hikâye temelde şu: En sıradan görünen biri bile içindeki gücü fark ettiğinde dünyayı değiştirebilir. Tabii bu cümleyi bu kadar edebi kuruyorum ama dizide işler öyle yürümüyor.
Baba karakterimiz, “kahraman” olmak için hiçbir uygun özelliğe sahip değil. Ne kas var, ne strateji, ne cool replik. Ama inadına her bölümde bir şekilde “dünyayı batırmadan” günü kurtarıyor.

Yanında da birbirinden çılgın tipler var. Ev halkı zaten başlı başına bir kaos. Eşi sürekli “bu saçmalık ne zaman bitecek Toshio?” diye fırçada, kızı Twitch yayını açıp “babam gene boyutlar arası dağıldı” diye like topluyor. Oğlan desen sürekli teknolojik çözümlerle babasını upgrade etmeye çalışıyor. Bir bölümde sırf babasına wifi’li terlik yapıyor, yeminle.

İzlemeye değer mi?

Yani şöyle söyleyeyim: Eğer “ciddi olalım, dramatik karakter gelişimleri, derin diyaloglar olsun” kafasındaysan... geç bu işi.
Ama eğer “ben kahkaha atayım, ekran karşısında koltuktan düşeyim, arada da duygulanıp gözümü silip devam edeyim” diyorsan, al sana altın değerinde içerik.

Her bölüm, gerçek hayattaki babaların küçümsenen yönlerini öyle bir yüceltiyor ki, bir yerden sonra babana farklı bakmaya başlıyorsun. “Ulan bizimki de sabah kahvaltıyı hazırlıyor ama belki gizli ajan falandır” diye paranoyaya bağlaman an meselesi.

Ufak notlar ve sürprizler

• Dizi boyunca karşımıza çıkan yan karakterlerin hepsi ayrı birer efsane. Bir tane “psişik çaycı teyze” var, her lafı spoiler gibi. Adamın geleceğini anlatırken 3. sezondan spoiler veriyor.

• Animasyon tarzı klasik değil. Bazı sahneler bilinçli olarak çocuksu çizilmiş, bu da atmosferi daha da komik kılıyor. Yani bir bakıyorsun, kahramanımızın kafası orantısız büyümüş, sonra normale dönüyor falan. Her şeyin “abartılı” olması diziye çok yakışmış.

• Müzik seçimi tam bir “baba playlisti.” Açılış şarkısı 90’lardan fırlamış gibi. Final şarkısıysa şiir gibi, “evde kalın, ailenizi sevin” mesajı veriyor ama bir yandan da kulağa yapışıyor, gün boyu mırıldanıyorsun.

Finalde ne diyelim?

Destiny’s Keeper (Silik Baba Dünyayı Fethediyor), sıradan hayatlara olağanüstü bir bakış atıyor. Hem komik, hem dokunaklı, hem de acayip yaratıcı.
Anime evreninde “epik baba” kontenjanı açılmıştı da biz mi bilmiyorduk? Bu diziyle birlikte açıldıysa da, biz ilk sıraya adımızı yazdırdık.

Yani ne diyeyim, geç otur, aç ilk bölümü, sonra kalk git babana “senin gizli güçlerin var mı baba?” diye sor. Olur da “yok” derse, sen yine de terliklere dikkat et. Ne olur ne olmaz.